Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Ιανουάριος, 2016

Ο ΗΧΟΣ

Το θάρρος που ξεπερνά το φόβο εμπεριέχει περισσότερο μεγαλείο από το θάρρος που δεν γνωρίζει το φόβο. Το ένα πηγάζει από μέσα' το άλλο είναι καθαρά εξωτερικό. Το δεύτερο αντιμετωπίζει τον κίνδυνο· το πρώτο αντιμετωπίζει, πρωτίστως, το φόβο που φωλιάζει στο βάθος της ψυχής. PESSOA

ΑΤΙΤΛΟ

Δεν κρατούσε τίποτα.. Δεν είχε τίποτα.. Ερχόταν με άδεια χέρια..κοντά στους άλλους.

H AΡΧΟΝΤΙΣΣΑ ΚΑΙ Ο ΑΛΗΤΗΣ

Εικόνα
Ηταν ζευγαράκι ,τόσο αγαπημένο! Αυτός ένας αλητάκος αδεσποτούλης. Αυτή μια κυρία του σαλονιού ,χαμένη,με το ξεφτισμένο κολλάρο στο λαιμό   της..παλιές δόξες .. Παντού μαζί στις τσάρκες τους στα στενά και τους δρόμους της Γλυφάδας. Αυτός περπατημένος , αυτή άβγαλτη και ψαρωμένη. Καιρό πολύ τους χάζευα από το γραφείο μου στη λεωφόρο. Μιά μέρα έβρεψε νερό πολύ στην ΓΕΝΝΗΜΑΤΑ και τα αυτοκίνητα πολλά..  Θέλανε να  την διασχίσουν. Αυτός άφοβος έφθανε στα μισά του δρόμου .. γύρναγε όμως και την έβλεπε ..φοβισμένη να μήν τον ακολουθεί.. Τότε επέστρεφε κι αυτός  και κάθονταν δίπλα της ..προβληματισμένος.. Στο τέλος ..μετά από 5-6 δικές του άκαρπες προσπάθειες..τον ακολούθησε  κι αυτή δειλά και πέρασαν μαζί το δρόμο.. Σαν ανθρώπινο ζευγάρι..αγαπημένο.

Η ομπρέλα

Μέσα στο καινούργιο ταγεράκι μου,αδυνατισμένη περί τα δέκα κιλά ,οδηγόντας το μουσταρδί austin μου έβαινα πρός την αρένα της Ευελπίδων.

REUNION και στα σαράντα.

Χθές το βράδυ είχαμε οι της νομικής του 1975 [εισακτέοι] συγκέντρωση, δηλαδή μετά από 40 χρόνια. Τι το θέλαμε? Θλίψη και στεναχώρια.

ΜΑΝΑ

Στης μέρας το τελείωμα   φοβόσουν, στο άπλωμα της  νύχτας , παιδί γινόσουν. Το χέρι της έψαχνες, Να σε κρατήσει, Μη το σκοτάδι Σ' αφανίσει.

ταξιδεύοντας με κλάματα

Εικόνα
Σημερα σε ολο το ταξίδι με το αεροπλάνο μια κυρία θρηνούσε την 39χρονη ανηψιά της, μητέρα τεσσάρων παιδιών που το πρωί πέθανε από καρκίνο . πήγαινε στον Αγιο για την κηδεία.

ΤΑ ΣΥΝΕΡΓΑ

Ηταν σχεδόν καθημερινό    την οκταετία εκείνη το δρομολόγιο για την Ευελπίδων. Κάθε μέρα στο κτίριο 3 με δίκες αυτοκινήτων. Ήμουν συνεργάτης-δικηγόρος σε ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ.

Maritsa

Την πήρα από την Σανταρόζα   το 1981 ,μπορεί και το 80 ,δεν θυμάμαι καλά.Μόλις είχα γίνει δικηγόρος ... και τι δικηγόρος θάμουν ...χωρίς γραφομηχανή?