Νομικά Τετράδια

Στο νότιο σημείο της πολυκατοικίας που μένω υπάρχει μια μεγάλη έκταση με δένδρα,γκαζόν,λουλούδια,αυλές και διαδρόμους διότι εκεί απλώνονται οι ακάλυπτοι χώροι όλων των γειτονικών κτισμάτων . Εκεί λοιπόν στον χώρο αυτό υποχρεωτικά λόγω της αναγκαστικής γειτονίας των ακαλύπτων   αποκαλύπτεται νύχτα και μέρα όλη η ανθρωπογεωγραφία της Γλυφάδας ,στο κεντρικό της σημείο ,όχι στον   εφοπλιστικό νότο της. Σπίτια νεόκτιστα   που στεγάζουν και γραφεία επιχειρήσεων ,με υπερβολή σε όλα   τους , που μαρτυρούν νεοαποκτηθέν άκοπο χρήμα ,    μέτρια κτίσματα που μαρτυρούν   την αγωνία και κόπο   του μέσου έλληνα που αντιμετωπίζει το κτίσμα και ως εξασφάλιση γειρατιών και τέλος κάτι παλιές ισόγειες μονοκατοικίες του 1960 και ίσως και πιό παλιές ,   που ξέμειναν με τους γέρους κατοίκους τους   από τότε που στην Γλυφάδα τα σπίτια ήταν   τόσο λίγα που το καθένα είχε μια ξεχωριστή οντότητα . Βλέπεις λοιπόν σ΄αυτόν - τον κοινό τελικώς -   ακάλυπτο   να παίζονται απίθανα πράγματα , φω

Λένε ότι   το πάχος   οφείλεται σε ψυχολογικά   προβλήματα. Με τα χρόνια το παρατηρούσα  στον εαυτό μου αλλά και σε άλλους και ...πλέον .. το πιστεύω απόλυτα. Καλή ψυχολογία.. δεν τρώς,     κακή ψυχολογία ....μασουλάς συνέχεια   και ..δυστυχώς άμυλα. Η κοιλιά όμως   ειδικώτερα του κάθε ανθρώπου είναι ... ο δείκτης της   ψυχολογικής ισορροπίας του. Εφθασα σ΄αυτό το... βαθυστόχαστο   «επιστημονικό» συμπέρασμα , διότι βλέποντας ένα άνθρωπο   συνήθως   τον κατατάσσω ανάλογα με το μέγεθος της κοιλιάς του σε μία από τις τρείς παρακάτω κατηγορίες και  σπάνια να " πέσω έξω."  Οι έχοντες κοιλάρα ανεξέλεγκτου μεγέθους, είναι αυτοί που έχουν   «χάσει εντελώς τη μπάλα».     Αυτοί δηλαδή που όχι μόνο είναι    πολύ επιβαρυμένοι ψυχολογικά ..αλλά το χειρότερο ..δεν τους νοιάζει και δεν το ψάχνουν καθόλου. Φαί, φαί ,φαί και   «..ο,τι βρέξει ας καταβάσει». Καλόβολοι και χωρίς κανένα όριο η περιορισμό  για τους

φωτό    www.iefimerida.gr Με πιάνει η ψυχή μου ,  όσες φορές χρειάσθηκε,     τα τελευταία χρόνια να βρεθώ στα παλιά μου λημέρια, Μπενάκη,Φειδίου,Θεμιστοκλέους κλπ Ρήμαξαν τα πάντα, ασχήμηναν τα πάντα.   Κλειστά μαγαζιά,ταγγιές γραφιτάδων παντού σαν μουντζούρες ,βρωμιά, εγκατάλειψη,  άστεγοι που ψάχνουν τους κάδους .. και ετοιμάζουν τα στρωσίδια τους στις άκρες των στοών και των πεζοδρομίων για να περάσουν το βράδυ.. Πούναι εκείνες οι ωραίες εποχές που δεν υπήρχε γωνιά στην περιοχή αυτή ..   χωρίς στεγάζει και μία μικροεπιχείρηση.. η μια μεγάλη μονάδα.. Θυμάμαι εκεί στο έμπα της Μπενάκη από την Σταδίου, τα χρόνια που το πρωτοδικείο στεγαζόταν στο κτίριο της Ομόνοιας   αλλά και για πολλά χρόνια μετά, ...υπήρχε κατάστημα που πουλούσε κορδόνια παπουτσιών και βερνίκια και στεγαζόταν σε ένα παράθυρο   που έβγαζε μέσα σε μια εσοχή ενός κτιρίου... Ισόγεια,ημιυπόγεια και όροφοι έσφυζαν από ζωή και συναλλαγές ... Τι να πώ δε για την Σανταρόζα ,την Σταδίου