REUNION και στα σαράντα.

Χθές το βράδυ είχαμε οι της νομικής του 1975 [εισακτέοι] συγκέντρωση, δηλαδή μετά από 40 χρόνια.

Τι το θέλαμε?

Θλίψη και στεναχώρια.

Ξαφνιαζόμασταν όλοι όταν κάποια στιγμή αναγνωρίζαμε τελικά ποιός είναι ο άλλος,   αλλά μετά το ξάφνιασμα..απελπισία για τα σημάδια του χρόνου στα πρόσωπα και στα κορμιά.

Το μόνο που έμεινε σταθερό και ίδιο  ήταν ο τρόπος που κάτσαμε  στα τραπέζια εκεί στο Πάρκ της λεωφόρου.

Οπως ακριβώς και στις συνελεύσεις της νομικής.

 Οι παλιοί δαπίτες  όλοι  μαζί  ,οι παλιοί ΠΣΚ  σε αλλο τραπέζι ,πασπίτες , ππσπ κοκ

Δηλαδή να μή ξεχνιόμαστε .. μολονότι πολλοί απ΄αυτούς είναι  πολιτικοί ..καρριέρας.

Κάποια στιγμή μου φάνηκε τόσο αστείο να βλέπεις  ότι μετά από σαράντα χρόνια όλοι σχεδόν είχαμε  παραμείνει με τα ίδια περίπου χαρακτηριστικά στην έκφραση και στους τρόπους.

Υπήρχαν ομως και οι εξαιρέσεις.  Να τολμήσω μερικά ονόματα  Νίκη  και Αγγέλα ο χρόνος δεν σας άγγιξε .  Ηταν πιό νέες και ωραίες από τότε.

Τις έβλεπες και  αναριωτόσουν. Πιό το μυστικό τους. 

Μάλλον η καλή και ισορροπημένη ζωή.

Υπήρχαν όμως και οι πιό άτυχοι  από μάς που ... άντε ..μεγαλώσαμε.

 Αυτοί που δεν πρόλαβαν να έλθουν διότι δεν είναι στη ζωή.

Δεν ξεχνώ την φίλη των νεανικών  χρόνων μου την Μαρία που έλειπε πολύ χθές από την συγκέντρωση.

Δύσκολη ηλικία τα  59!!!!

Αναρωτιέμαι αν θα ξαναβρεθούμε ...

5/12/15