Νομικά Τετράδια

Το σούρουπο μπήκε το   λεωφορείο στο χωριό , αγκομαχόντας και αφήνοντας ένα σύννεφο από καύσιμο και βρώμα πίσω του. Σταμάτησε    στη πλατεία έξω απ΄το καφενείο του Μπάκα.   Ο Μπάκας με το μαγαζί   του ήταν    τότε   το σημείο κατατεθέν του χωριού . Ηταν τα πάντα για το χωριό.   Ολα εκεί ρυθμίζονταν , όλες οι υπηρεσίες και τα αγαθά του χωριού από κεί    εκπορεύονταν.   Ηταν καφενείο-ταχυδρομείο,σταθμός ΚΤΕΛ,   -παντοπωλείο   κλπ.. Πωλούσε    ό,τι βάζει ο νούς τανθρώπου από βελώνες για ράψιμο   μέχρι γεωργικά εργαλεία και από γραμματόσημα μέχρι σαλάμια και   γλυκά. Ό,τι μπορεί να πουλάει και να αγοράζει ο άνθρωπος   σε   υπηρεσίες και αγαθά   ήταν στοιβαγμένο στο μαγαζί του Μπάκα.    Το πιό τρελλό όμως ήταν ότι μέσα σε κείνο το χάος υπήρχε μάλλον τάξη αφού ο   ίδιος   με τον   Τάσο, τον βοηθό του, έβρισκε αμέσως ό,τι του ζητούσες   και εσύ απορούσες πώς τα κατάφερνε .   Και να μπερδευόταν ο Τάσος ο Μπάκας ήξερε τα πάντα. Μυαλό κομπιούτερ και σκάνερ μαζί.

Χωρίς να έχω ασχοληθεί καθόλου με τα νομικά θέματα που τέθηκαν πρός κρίση στο Συμβούλιο Επικρατείας  σχετικά με τον λεγόμενο ΝΟΜΟ ΠΑΠΠΑ . θα ήθελα  μόνο να παρατηρήσω τα εξής: Μειοψηφούσες απόψεις έχουμε συχνά σε δικαστικές αποφάσεις ελάσσονος η  μείζονος σημασίας .   Ομως έχει μεγάλη σημασία  κατά την άποψή μου στην προκειμένη περίπτωση λόγω της πολυμελούς συνθέσεως της Ολομελείας του Συμβουλίου  η αριθμητική διαφορά της μειοψηφούσας άποψης.  Το 14-11 δείχνει ότι καμμία άποψη δεν  έχει  τόσο ισχυρή νομική βάση η και το αντίστροφο ότι και οι δύο  είναι  σχεδόν εξ ίσου ισχυρές.  Τα πολιτικά κόμματα που ερίζουν για το θέμα του τρόπου ρύθμισης της συχνότητας της αδειών θα πρέπει να στέκονται στην ουσία του θέματος και όχι στο αποτέλεσμα της απόφασης  που βεβαίως αναντίρρητα συνεπάγεται τη  συμμόρφωση της Διοίκησης. Εννοώ μ΄αυτό ότι τα κόμματα θα πρέπει να σταθούν στις νομικές σκέψεις τόσο της πλειοψηφούσας  όσο  και της μειοψηφούσας άποψης ,να τις ερευνήσουν και α

Yπάρχει ένας είδος ανθρώπων που δεν νευριάζουν ποτέ , δεν συγκρούονται ,συνήθως φορούν ένα μισογελάκι   και δεν υπάρχει περίπτωση δια της ευθείας να συναλλαγούν με κανένα. Είναι ράτσα που θεωρεί τον εαυτό του πολύ ξύπνιο και συνήθως πετυχαίνει και επιπλέει κοινωνικά ,όπως οι φελλοί στο νερό, χωρίς κόπο   μέσα από τα δρομάκια της κάθε είδους διαπλοκής. Υπάρχει και μία άλλη περίπτωση ανθρώπων που δυσκολεύονται να χωνέψουν πολλά γύρω, τραβάνε ζόρια στην καθημερινότητα και με κόπο κατορθώνουν μερικά πράγματα.    Η διάθεσή τους δεν έχει να κάνει σε καμμία περίπτωση με μισογελάκια   και αταραξία ,διότι η γελούν η είναι αγέλαστοι και έχουν   τις   αντιστοιχούσες κατά περίπτωση μεταπτώσεις σε νεύρα ,συγκρούσεις κλπ. Να φοβάστε και να προσέχετε το πρώτο είδος   είναι άφιλο και θα σας χρησιμοποιήσει για τους σκοπούς του ακόμη και όταν εσείς..... νομίζετε ότι σας βοηθάει. Κοινοτοπίες θα μου πείτε ..όμως τόσο πολύ συχνές   που δεν μπορώ να

Εκεί που περίμενα στην έξοδο 25   δίπλα μου μια γλυκύτατη ηλικιωμένη κυρία μου χαμογέλασε. Της χαμογέλασα και εγώ και έτσι απλά ξεκινήσαμε μια κουβέντα που κράτησε μία ώρα αφού είχε καθυστέρηση το αεροπλάνο. Εβραία από τα Γιάννενα που ζούσε στην Αθήνα   κοντά στα 90. Πήγαινε   στα Γιάννενα για να παραβρεθεί σε τιμητική εκδήλωση κάποιου συγγενούς. Μού ελεγε ότι έχασε στα στρατόπεδα   80 συγγενείς. Ντράπηκα ..δεν τη ρώτησα αν ήταν επιζήσασα η ίδια. Ετσι μου φάνηκε. Ήταν ευτυχής που ζούσε και ταξίδευε και αυτό φαινόταν από την πρώτη ματιά. Δεν μπορούσε να περπατήσει εύκολα ,κινιόταν σε αναπηρικό καροτσάκι. Ηλθαν και τη χαιρέτησαν και άλλοι Εβραίοι   ,άλλοι από Αμερική   και άλλοι από την Ιερουσαλήμ.   Μιλούσαν σχεδόν όλοι ελληνικά. Ολοι μιλούσαν για τους χαμένους δικούς τους στα στρατόπεδα , έλεγαν τα ονόματά τους και τους απογόνους τους για να εντοπίσουν συγγένειες και γνωριμίες. Τί άνθρωποι αυτοί οι Εβραίοι .....ανοιχτές πληγές όλοι τους.... σκεφτόμουν. Η καλή κυρία κάθε