Πηγή φωτογραφίας 99hdwallpaper.com Περίσσευε ...το ένοιωσε τα πέντε πρώτα λεπτά που είδε το φώς της ζωής. Εκεί σε κείνο το δρόμο που πρωτόκλαψε .. με την βοήθεια της τυφλής μαμμής. Κατάλαβε αμέσως ότι δεν την ήθελε.... η μάνα της, και μετά και οι ....άλλοι δικοί της. Δεν είχε χώρο γι΄αυτήν πουθενά ,ούτε στην αγκαλιά των μεγάλων ,ούτε στα παιχνίδια των μικρών . Ήθελε όμως τόσο πολύ να χωθεί κι αυτή σε μια γωνιά στην ζωή τους. Κι ας γινόταν και κουβάρι για να χωρέσει. Να μήν είναι περίσσευμα. Κάτι σαν άυλη, ανύπαρκτη και άμορφη. Με το ...παιδικό της μυαλό βρήκε διάφορους τρόπους για να μπεί στις ζωές τους. Οπως να κάνει δύσκολα πράγματα για τους άλλους ,δηλαδή αυτό που λέμε να είναι χρήσιμη ,πολύ χρήσιμη και τελικώς ..αναγκαία. Και κυρίως να μήν απαιτεί και να μήν ζητάει τίποτα, τουλάχιστον φανερά. Αν της έδιναν έχει καλώς, αλλιώς τίποτα. Της απέδωσαν κάτι αυτοί οι μέθοδοί της . Μια συγκατάβαση των δικών της στην ύπαρξ