Στα εξ αδιαιρέτου

H  κα Ζέττα ζεί μόνη σε ισόγειο καλοβαμένο και καλοβαλμένο με μια μουσμουλιά και μια πασχαλιά στην αυλίτσα του.  Στο στενάκι των   «εξ αδιαιρέτου»  ,στην Αργυρούπολη. Μοδίστρα  γνωστή ζεί απ΄το ράψιμο. Γυαλιά μπατομπούκαλα, καμπούρα, απροσδιορίστου ηλικίας , με μουστακάκι της εμμηνόπαυσης απείραχτο .

Ένα αχνό απροσδιόριστο γελάκι ζωγραφισμένο μόνιμα στο πρόσωπο. Αυτό το εξ ανάγκης ,το βιασμένο για να επιβιώσει στο επάγγελμα. Πως λένε στις δημόσιες σχέσεις ..πρόσχαροι με τους πελάτες. Χήρεψε νέα και έμεινε μόνη με το μονάκριβο γιό της το Στέλιο. Απάνω του άδειασε όλο το συναισθηματικό της φορτίο. Με καλούδια και με σκουπίδια. Φαίνεται ότι τα σκουπίδια ήταν περισσότερο και ο Στελλάκης της ξεκίνησε από μπιρίτσες και στα 22 έκανε την πρώτη εισαγωγή σε κλινική για αποτοξίνωση απ΄το αλκοολίκι.

Δούλευε και νύχτα η κα Ζέττα να πληρώσει την ακριβή κλινική στην Γλυφάδα.

Τζίφος όμως ,βγήκε και σε ένα εξάμηνο κύλησε χειρότερα. Απ΄τις δέκα το πρωί άρχιζαν τα όργανα στο στενάκι ..  στα εξ αδιαιρέτου.

Ο Στέλιος με το που έπινε τα πρώτα άρχιζε το βρισίδι στην κυρά Ζέττα. Της επιτίθετο μόλις έβλεπε ότι δεν ερχόταν κανένας να τη βοηθήσει στο μαρτύριο. Μια μέρα μπήκε σε ένα σταματημένο αμάξι που είχε τα κλειδιά επάνω ,έβαλε μπρός και όπως ήταν μεθυσμένος το στούκαρε στον τοίχο της γωνιακής πολυκατοικίας ..ευτυχώς ήταν 11 το πρωί και τα παιδιά ήταν στο σχολείο..αλλιώς…

Λυπήθηκε ο ιδιοκτήτης-γείτονας την κυρά Ζέττα και δεν έκανε τίποτα..

Το μαρτύριο συνεχίσθηκε για 2-3 χρόνια ακόμη  και μεγάλο συμπαραστάτη είχε η κυρά Ζέττα την αδελφή της  που έμεινε  παραδίπλα και μόλις άκουγε το βρισίδι έτρεχε και προσπαθούσε και γαλήνευε λίγο τον άρρωστο..

Αλλες δυό η τρείς απόπειρες για αποτοξίνωση..τίποτα

Ωσπου μια  μέρα δεν ξανακούσθηκε ο Στέλιος..και δεν ρώτησε και κανένας στην γειτονιά τι απέγινε…μα ούτε και η κυρά Ζέττα  άφηνε περιθώριο να ρωτήσεις  τι απέγινε…
άνθρωποι  «στα αζήτητα».