Νομικά Τετράδια

Κάθε φορά που πάω για δικαστήριο στην Κρήτη ακούω διάφορα για   την τοπική κοινωνία από τους ίδιους τους Κρήτες. Προχθές ο ταξιτζής στη διαδρομή Ηράκλειο-Νεάπολη μου έλεγε ανατριχιαστικά πράγματα για την τοπική εγκληματικότητα....ρίχνοντας βέβαια και την «μπηχτή» του   ..... ότι έτσι έχουμε δουλειές και εμείς οι δικηγόροι... Μου έλεγε ότι πρό δεκαετίας δύο οικογένειες ξεκληρίστηκαν απ΄την βεντέτα   και οι υπερήλικες πλέον     γονείς της μιάς   ξενιτέφτηκαν στην Χίο για να γλυτώσουν. Σιγά όμως που θα γλύτωναν .. τους βρήκαν στην Χίο   και αφού βίασαν   σκότωσαν την ενενηντάχρονη   μάνα       οι   «άντρες»   της αντίπαλης οικογένειας    ... Και ακάθεκτος συνέχισε   ο οδηγός εξιστορόντας   μου και 2 ο περιστατικό ότι,    λόγω βεντέτας από κτηματικές   διαφορές   ,   τρείς «άντρες» της μιας οικογένειας σκότωσαν πυροβολόντας πισώπλατα ... το 15χρονο παιδί της άλλης που φύλαγε μόνο του το κοπάδι   στο βουνό.... Αφού μου είπε και άλλα   κατέληξε    στο οτι για όλα φ

Τό είδε εκεί στην κορυφή   του  λόφου ,μικρό πέτρινο και ασπρισμένο άτσαλα. Μικρά καντηλάκια ,φτηνές εικόνες.  Δεν είχε παπά. Λειτουργούσε μόνο για τις ανάγκες των κατοίκων στο εργατοχώρι του Μποδοσάκη.  Μεταλλεία Ερμιόνης. Γύρω   απλωμένα σχοίνα και χαρουπόδεντρα και πουρνάρια. Ανέβαιναν με τα πόδια από το χωριό όλα τα παιδιά με το δάσκαλο και τον παπά, για τον εκκλησιασμό. Ηταν όμορφο εκκλησάκι, μόνο του ,  έρημο,   που όμως είχε την χαρά να βλέπει κάθε τόσο τα παιδάκια γύρω του. Τόσο μικρό που  αυτά δεν χώραγαν μέσα και απλώνονταν στην αυλή. Ερχονταν και ξανάρχονταν στην μνήμη της το εκκλησάκι.  Και   στον ύπνο της. Τι να απέγινε αφού το εργατοχώρι άδειασε. Τα μεταλλεία εκλεισαν . Δεν ξαναχάρηκε τις φωνές και τα γέλια των παιδιών. Έμεινε μόνο εκεί ανάμεσα στα σχοίνα   .. να περιμένει .. το τίποτα ..το τέλος Και όπως άνοιξε τα μάτια της είδε ότι και πάλι στο όνειρο ήταν.