Το αλυσιδάκι

Αλυσιδάκι στο λαιμό,

μου φόρεσες,

 απ΄τη χαρά σου.

Όμορφο, ασημένιο.

Ηταν το δώρο σου.

Εγώ δεκαοκτώ και

εσύ εικοσιτρία.

Γρήγορα όμως χάθηκες,

Σ΄άλλες αγάπες πήγες,

Κι  έμεινε αυτό  αφόρετο,

Σε σκοτεινό συρτάρι.

θύμα  κι αυτό του χωρισμού,

της πίκρας ,του θυμού μου.

Δύσκολα τ΄αναγνώρισα

Μετά από τόσα χρόνια,

Ρυτίδες και γεράματα

το είχανε αλλάξει.

Ομως το ξαναφόρεσα

Λίγο να το γλυκάνω ,

Πολύ  σκληράδα γνώρισε

Απ΄την ατίθαση νιότη.