Ανοιξη

Στην πλατεία ,

γύρω απ την εκκλησιά ,

νοιώθεις  τούτη την  άνοιξη να σε πληγώνει.

Στις νεραντζιές  τ άνθη ,
δειλά  ανοίγουν,

Κι ένα  φεγγάρι   ,

 χλωμό , φοβισμένο.

Μόνο  το θρόισμα των φύλλων σε λυτρώνει,

σ  άλλες εποχές  σε πάει.

Τότε που ζούσες  με   χώμα  , νερό ,ήλιο κι αέρα.

Γεμάτη  όμως η  ψυχή  χρώματα,ήχους, παραμύθια.

Πού πήγαν  όλα αυτά , γιατί  χαθήκαν.

Αυτό  το θρόισμα των φύλλων,

  το μόνο ταξίδι  της ψυχής μας   ,
 την άνοιξη τούτη   τη χαμένη .

ΜΝ