ΤΑ ΒΑΚΟΥΦΙΑ

Εκείνη τη χρονιά  της δεκαετίας του 60 τα βακούφια τα πήραμε εμείς.

Να μαζέψουμε όλες τις ελιές της εκκλησίας και να κρατήσουμε το μισό λάδι.

Κάθε χρόνο τα μάζευε  μια οικογένεια.

Φέτος ήταν η σειρά μας.

Ομως στην οικογένεια είχαμε μείνει μόνο εγώ και η μάνα.

 Ολοι οι άλλοι φευγάτοι σε δουλειές μακριά απ΄το χωριό.

Ξεκινάγαμε εγώ με τη μάνα χαράματα πρίν χαράξει  ο ήλιος στον ορίζοντα και αρχίζαμε το μάζεμα.

Ατέλειωτο  .

Ολες οι ραχούλες ,τα χωράφια και  λιβάδια της εκκλησιαστικής γής , όπου υπήρχε ελιά, δέν έμεινε σπιθαμή γής που να μήν την  περάσαμε . 

Σκυμένες  ολημερίς στο χώμα να μαζεύουμε τον καρπό.

Δεν αφήσαμε αμάζευτες ούτε τις χαμάδες αυτές που ηταν ηδη πεσμένες .

Άπειρες οι ελιές που μάζεψαν εκείνα τα παιδικά χεράκια δίπλα απ΄τη μάνα  που ήταν πάντα  αγέλαστη και ... πικραμένη.

Μούμεινε ακόμη   με ίδια γεύση ..

η πίκρα της μάνας και της ...άγουρης ελιάς που την είχαμε προσφάι  

και  προσπαθούσαμε να χορτάσουμε την πείνα και την κούρασή μας.

ΜΑΡΙΑ ΝΤΟΥΜΑ