ξενιτεμός

Αναστάτωση  στο χωριό. Ετοιμασία για το ξενιτεμό. 

Εργάτες στην μεταπολεμική Γερμανία. Αυτή  η ίδια  Γερμανία που τους ρήμαξε.

Κλάμματα και βιασύνη. Ρούχα και μικροαντικείμενα  στιβάζονται σε μια βαλίτσα. Τα μικρά μαζεύονται γύρω απ΄τον πατέρα . Τον ακουμπούν, του πιάνουν τα χέρια , τον κοιτούν  να τον χορτάσουν . Φοβούνται οτι μπορεί να μη τον ξαναδούν. Τόσο μακριά που θα πάει. Η μάνα σκυφτή κλαίει βουβά.

 Τον φωνάζουν  οι άλλοι. Ξεκίνησαν σε λίγο θα περάσει το λεωφορείο.

Παίρνει τη βαλίτσα  ,κοντοστέκεται  κοιτάει ενα γύρω και ξεκινάει.

Τα μικρά γύρω του σαν κλωσσόπουλα. Αυτη παρά δίπλα σοβαρή και θλιμμένη.

 Βγαίνει ,αρχίζει να κατηφορίζει πρός τη δημοσιά  . 

Οι αλλοι έχουν ήδη φθάσει στα ριζά του δρόμου και κάθονται στην άκρη της δημοσιάς.

Αυτός μια κοιτάει πίσω μία μπρός.  Σαν να μη βιάζεται.

Στη μέση  του δρόμου σταματάει.  Αφήνει κάτω τη βαλίτσα και κοιτάει τα μικρά του που μείναν στην αρχή του δρόμου με τη μάνα να τον κοιτούν βουβά. Γυρίζει  κοιτάει παλι   τους άλλους που  τον περιμένουν. Το λεωφορείο έχει αρχίσει να φαίνεται στο φιδωτό του μακρινού λόφου.

Παίρνει τη βάλιτσα στο χέρι και αρχίζει να ανεβαίνει , αντί να κατεβαίνει  το δρομάκι .

Αφήνει πίσω τους αλλους και τη Γερμανία.

Δεν άντεξε να τους αφήσει πίσω μόνους . Δεν άντεξε να φύγει μόνος.

Σε λίγο τους έβλεπε  εναν-εναν να χαιρετούν και να ανεβαίνουν στο λεωφορείο της ξενιτιάς.

Αγκάλιασε τα μικρά του και έσφιξε το χέρι της .

ΜΝ