" Το μαύρο κουτί"

“………..Και το γνέψιμο στη Μάνα?    


Γιατί της κουνάω τώρα το χέρι αφού χρόνο με το χρόνο ζούσα μαζί  της σε μια σχέση αδιάκοπης εχθρότητας?      

Η μάνα μου ηταν  ματαιόδοξη, ελεγκτική,  παρεμβατική, καχύποπτη, μοχθηρή, τρομερά ισχυρογνώμων και με μιά αβυσσαλέα άγνοια [έξυπνη  ομως –αυτό ακομα και εγώ το  έβλεπα] .

Ποτέ ουτε μια φορά δεν θυμάμαι να ζήσαμε οι δυό μας μια στιγμή ζεστασιάς.

Ουτε  μια φορά δεν ένιωσα περήφανος για κείνην…”  

Irvin D.Yalom  [MOMMA AND THE MEANING OF LIFE ].

Οταν πρωτοδιαβάζεις  αυτά  [και ...αλλα] που γράφει ο Γιάλομ για την μάνα του , μετά το πρώτο σόκ  , προχωράς σε αλλες σκέψεις  και συναισθήματα,  απελευθερωτικά.

Η αυτοαποκάλυψή του  και  η απλότητα της έκθεσης   των συναισθημάτων του για  τη μάνα  του,   δίνει  κουράγιο  σε πολύ κόσμο να γνωρίσουν καλύτερα τα συναισθήματά τους.

Να γνωρίσουν τι έχει γραφεί στο  δικό τους .... "ΜΑΥΡΟ ΚΟΥΤΙ" .

Να νοιώσουν ότι δεν ειναι  -το τέλος του κόσμου- αν δεν νοιώθεις .... καθόλου η ..αρκετή αγάπη για την μάνα σου .

Αρκεί  αυτό  το συναισθηματικό φορτίο να το ορίσεις  και να το φωτίσεις   τόσο καλά,  ώστε να μην ... σε ορίζει  για ολη την υπόλοιπη ζωή σου.

ΜΝ