Βιολέττα και Μπούκουλας

Κάθε χρόνο και ένα παιδί.

Μέθυσος ,τεμπέλης και  άχρηστος ο Μπούκουλας .

Το μόνο που έκανε ηταν να γυρίζει μεθυσμένος και η θα την έδερνε η θα   της  έκανε και ένα παιδί.

 Αυτή  καμμία  αντίδραση , πλήρης  υποταγή .

Οταν  προσφέρθηκε ολη γειτονιά να την βοηθήσει να τον ξαποστείλει , ουτε να τ΄ακούσει   δεν ήθελε. 

Τάχα μου οτι τον αγαπούσε. 

Ολοι γέλασαν μαζί της και την θεώρησαν άξια της μοίρας της. Μερικοί νευρίασαν κιόλας που δεν δέχθηκε την βοήθεια. Tην προειδοποίησαν ότι,  την επόμενη φορά που θα την έδερνε,  δεν θα την έσωζαν. Εννοείται βέβαια ότι την έσωσαν.

 Η Βιολέττα   του Μπούκουλα με τα πολλα παιδιά . 

Μια σταλιά  άνθρωπος ,καμπουρίτσα και ένα καλωσυνάτο πρόσωπο, πρόωρα ρυτιδιασμένο. Απορούσες οταν την έβλεπες. Πως αυτό το κορμάκι το βασανισμένο, κάθε χρόνο σχεδόν, καρποφορούσε.

Κάπου στην πορεία έχανες και τον άριθμό και τα ονόματα των παιδιών της.

Δούλευε μέρα-νύχτα για να τους εξασφαλίσει το φαί. Εκανε τα πάντα ,ολες τις χοντροδουλιές  στα σπίτια των αλλων , αλλα και στα χωράφια πρώτη .

 Δεκαετία  του 1960  σε κείνο το χωριουδάκι  στην Πελοπόννησο, που περίσσευε η προστυχιά.

 Ολα  τα παιδιά της ηταν του μεθυσιού και γι΄αυτό και τα περισσότερα  δεν έπαιρναν και τα γράμματα, η,  τα πιό επιβαρυμένα,   ηταν και λίγο ζαβά.

Τα σκόρπισε εδώ και εκεί να ζήσουν. Δυό τρία κορίτσια τα είχε δώσει  από πέντε χρονών δουλάκια σε αθηναϊκά σπίτια. Δήθεν για να τα φροντίσουν, κύριος είδε ομως τι βίωναν.

Με τα χρόνια η Βιολέττα  έγινε σαν κουφαράκι, μάζεψε και σταμάτησε και να γεννοβολάει. Δούλευε μόνο ασταμάτητα και τάιζε και το κτήνος  τον Μπούκουλα που  αδούλευτος κρατιόταν καλά .

Ωσπου  μιά μέρα της έφερε στο σπίτι και μια γκόμενα και της το ξεκαθάρισε ότι θα ζήσουν όλοι μαζί και μήν φέρει αντίρρηση γιατί θα την σκοτώσει.

Φώναξε λίγο η Βιολέττα  ,δήθεν δεν θα τον άφηνε ,ομως ουτε συζήτηση να τον διώξει και έτσι έγιναν  η ντροπή του χωριού.

Που ακούστηκε  γυναίκα με τη  γκόμενα και παιδιά σε ένα σπίτι .

Σαν να μην άλλαξε τίποτα  ο Μπούκουλας ,ποτό  , τεμπελιά και  κρεββάτι  με την γκόμενα. 

Η Βιολέττα  απ΄τα χαράματα στο μεροκάμματο.

Η γκόμενα  στην πορεία φρόντιζε τα παιδιά της , τα έπλενε και τα τάιζε  αφού η Βιολέττα  έλειπε ολη τη μέρα. Συμβίωσαν έτσι οι τρείς  για αρκετό καιρό.

Ενα καλοκαίρι έφθασε στο χωριό ένα απ΄τα κορίτσια της Βιολέττας  που είχαν δοθεί σε σπίτια στην Αθήνα.

Πανέμορφο,ψηλό, καλοντυμένο και καθαρό. Φαινόταν οτι ηταν φροντισμένο και οτι είχε γλυτώσει απ’ την γλίτσα του Μπούκουλα .

Της είπαν   απ΄την Αθήνα   για ένα μήνα, ίσα να δεί την μάνα της και τα αδέλφια της . Είχε να τα δεί πάνω από επτά χρόνια και τα περισσότερα τα έβλεπε  για  πρώτη φορά , αφού  γεννήθηκαν μετά το φευγιό της.

Αυτό ομως  σαν βρέθηκε μέσα σ΄αυτόν τον βούρκο δεν ήθελε να  επιστρέψει τόσο γρήγορα στην Αθήνα και παρακάλεσε και έμεινε κι΄αλλο . 

Ολο το καλοκαίρι γυρόφερνε  στα σοκάκια του χωριού και στην παραλία με  τα αδέλφια της.  Αρχισε κ΄αυτό να μοιάζει με τά αλλα κάθε μέρα και πιό πολύ. Της έφευγε  η ομορφιά , φαινόταν βρώμικη και άσχημη ,οπως και τα αλλα.

Τον Σεπτέμβρη δεν έφυγε  και έτσι διέκοψε  και το γυμνάσιο που πήγαινε  στην Αθήνα.

Εκατσε στο χωριό, εκεί  που γεννήθηκε , στο βούρκο της Βιολέττας  και του Μπούκουλα.

Μιά μέρα  η γκόμενα  του Μπούκουλα πήρε το λεωφορείο και  έφυγε ξαφνικά. Δεν ξανακούστηκε τίποτα γι΄αυτήν ,ουτε και ξαναφάνηκε .

Η μικρή ομως πλήρωσε ακριβά την επιστροφή της στο χωριό .   

Ο Μπούκουλας την έβαλε στο μάτι και   κατά το συνήθειο του μεθυσμένος  -αφού δεν είχε πια την γκόμενα - πήγε με την κόρη του.

Το κορίτσι  γρήγορα εμφάνισε την κοιλιά της εγκυμοσύνης με το παιδί του Μπούκουλα, και αυτό ηταν και το τέλος του.

Μάθαμε μετά από χρόνια από την εφημερίδα ότι  τον καθάρισαν μέσα στις φυλακές Ναυπλίου  οι αλλοι συγκρατούμενοι.

 Δεν τον ήθελαν ουτε αυτοί δίπλα τους.

Τους μαγάριζε  και τον σιχαίνονταν  είπαν.

Tι απέγινε η μικρή οταν γέννησε το παιδί του πατέρα της είναι μία αλλη ιστορία.

ΠΕΛΟΠΟΝΗΣΣΟΣ 1970