χαμένες ζωές
Πονούσε στο στήθος πρώτα,
και σε ολο της το κορμί οπως τον κοίταζε.
Κινήθηκαν σαν να είχαν προγραμματισθεί για να
ζήσουν μία ματαιωμένη αγάπη, και μία ματαιωμένη ζωή.
Οσο και να προσπάθησαν δεν μπόρεσαν να σπάσουν το
γυάλινο πέπλο που είχε από την αρχή μπεί ανάμεσά τους.
Δεν άφησε τίποτα να περάσει .
Δέν έφθαναν οι ανάσες τους ,τα δάκρυά τους και
οι χαρές τους από τον ένα στο άλλο.
Δεν άφηνε
το πέπλο τίποτα να περάσει.
Δεν μπορούσαν ουτε να το δούν το ψυχρό γυαλί ,δεν
ήξεραν τι ηταν αυτό που εμπόδιζε .
Ηταν αόρατο και μοιραίο.
Γέρασαν ,έχασαν και λάμψη και νιάτα .
Ζάρωσε λίγο το γυαλί και κρυφά μέσα από τις
ραγάδες του άρχισε να περνά λίγος πόνος,
από τον ένα στον αλλο .
Αυτό μόνο τίποτα αλλο δεν μπορούσε να περάσει.
Αυτός μόνο επειδή ηταν μεγάλος και εύκολα
ξεχείλιζε και περνούσε.
Σχεδόν
κρυφά.
Ηταν ομως και αυτό λίγο και μάταιο.
Μ.Ν.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου