Θητεία



















Προσθήκη-αντίκρουση σε προτάσεις   100 σελίδων, εγκέφαλος λιωμένος.
Αποφασίζω  να πάω  με τα πόδια  στον ΑΒ  να πάρω.... ντομάτες και φέτα..μπας και συνέλθω .
Στο δρόμο πηγαίνοντας έβριζα τη μοίρα μου και ...τη δικηγορία μου.

Ολη η μέρα άχαρη και βαρετή  ..ενστάσεις, ισχυρισμοί ,προτάσεις και ...πάλι απ΄την αρχή.

Και εκεί στο μάρκετ  όλα μου φταίγαν και αγόρασα ό,τι νάναι ..καμμία διάθεση να ψάξω ,  ό,τι βρήκα μπροστά μου πήρα.

Εφυγα ..στο δρόμο τον ανηφορικό του γυρισμού κρατόντας τις δύο τσάντες ...χάζευα γύρω μου τον κόσμο και τα αυτοκίνητα ..ωσπου το βλέμμα μου ανέβηκε πρός τα πάνω στα φυλλώματα των δέντρων του δρόμου και ..πάνω απ΄αυτά στον ουρανό..

Εκεί μου χαμογέλασε  ένα ολόγιομο χειμωνιάτικο φεγγάρι πανέμορφο, στολισμένο με μικρά συννεφάκια .. έτρεχαν όμως τα σύννεφα και γρήγορα καλύφθηκε όλο ... έμεινε το μαύρο της νύχτας στον ουρανό.

Τί απίθανη ομορφιά ήταν αυτό το φεγγάρι ,μόλις δύο λεπτά που συναντηθήκαμε..
 Μετά μου ήλθε η σκέψη ότι αφού μπορώ ακόμη και χαίρομαι το φεγγάρι ..μάλλον αντέχω  ..και αυτή τη θητεία ..

ΜΝ



Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ο ΔΑΣΚΑΛΟΣ