Ανοιξη


Στην πλατεία ,
γύρω απ την εκκλησιά ,
νοιώθεις  τούτη την  άνοιξη να σε πληγώνει.

Στις νεραντζιές  τ άνθη ,
δειλά  ανοίγουν,
Κι ένα  φεγγάρι   ,
 χλωμό , φοβισμένο.

Μόνο  το θρόισμα των φύλλων σε λυτρώνει,
σ  άλλες εποχές  σε πάει.
Τότε που ζούσες  με   χώμα  , νερό ,ήλιο κι αέρα.
Γεμάτη  όμως η  ψυχή  χρώματα,ήχους, παραμύθια.
Πού πήγαν  όλα αυτά , γιατί  χαθήκαν.

Αυτό  το θρόισμα των φύλλων,
  το μόνο ταξίδι  της ψυχής μας   ,
 την άνοιξη τούτη   τη χαμένη .





ΜΝ





Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ο ΔΑΣΚΑΛΟΣ