ΑΓΚΑΛΙΑ

Εκεί  στις σταγόνες της βροχής,

 στην άκρη του δρόμου

γελούσες κι ομόρφυνες. 

 Η  ζωή ήταν  γλυκειά κι ωραία.

 

Τα σύννεφα σε κοίταζαν,

απορημένα.

Αλλόκοτα τους φάνηκαν τα γέλια σου,

  στη βροχή.

Ο αέρας  σε προσπέρασε ,

 κάτι σου είπε θυμωμένος ,

 αδιάφορα τον κοίταξες ,

οι ματιές σας μόνο διασταυρώθηκαν.

Σύννεφα και αέρας  ζήλεψαν

Την αγκαλιά της βροχής,

Εκεί στην άκρη του δρόμου.

1/12/15